Öyle güzel ve iyi gelişmeler oldu ki hayatımda Güneş’e ilk neden ve nasıl bir halde gittiğimi tam hatırlamıyorum aslında. O yüzden yazmaya başlamayı nedense erteledim.
Çok değil nerdeyse 2 ay önce peş peşe aldığım olumsuz sonuçlar zaten varolan bunalıma beş kala ve agresif halime bir darbe olmuştu sanırım. Tabi ki asıl sorun kötü altyapımdı.Yaşadığımız tefecilere varan maddi,yada çok kötü dargınlık mutsuzluklara varan manevi ,aile sorunları vs acı birikimler. Elbette buraya yazmaya cesaret edemeyeceklerim de var….
Ama hem 4. kez geçemediğim bir sınavın sonucunu ve aylardır denediğim anne olma çabasının gene regly görerek sonuçlanması,aynı güne gelince resmen çökmüştüm. Ne istesem yada ne yapmam gerekse illa zorlanacak mıydım artık halim yoktu. Savaşamayacağımı düşünerek ölüm bile iyi bir seçenekti o zaman.
Oysa ki inanın hemen pes etmiş değildim bunalım anlarım olsa da çok hırslı güçlü,komik,esprili,çılgın bir yapım ve başarılı olduğum söylenenilen bir hikayem vardır ama sanki zorluklardan bende acılaşmış artık hep acıları çekiyordum.
Pozitif düşünme,çekim yasası vs gibi bir çok yolu kendi çabalarımla takip etmeye çalıştım ama bir gelişme olmayıp tam tersi her yaşadığım aksi durumda, bu benim suçum yanlışlıkla elimde olmadan aklıma düşen olumsuzluklar etkiledi diye de kızdım. Kendimi suçladım ve daha da umutsuzluğa düştüm, yanlış düşünürsem diye düşünmeye korkar oldum. Tüm bu kulağa zayıf ve hatta abartı gelecek zor günlerden bir gün çok sevdiğim bir arkadaşım, gene onun ve benim de çok sevdiğim bir arkadaşının Güneş ile tanıştığını ve hayatının değiştiğinden bahsetti.
Hemen ilgilendim ama tabi ki bir yanım iyi geleceği mümkünatına inanamıyordu.
Detayları Güneş ile tanışan arkadaş’dan alınca daha bir ümit belirdi.
Pırıl pırıl güneşli bir cumartesi sabahı üstelik ağlar gözlerle yaşamdan çekip gitsem olur düşüncesi ile gittim Güneş’in yanına ve daha ilk girişte ortam bile bana iyi gelmişti.
Hele çıktığımda son 2 yıldır hissetmediğim kadar iyi hissettim.O gün hissettiklerimi belki cumartesidir belki tatildir vs dir o yüzden iyi hissediyorum diye epey sorguladım.
Fakat daha ilk akşamında çevremde her gördüğümde kavga edebileceğim derece gergin olduğum bireyleri tam tersi bağrıma basmak gelince bu kadar basit olamaz dedim ki zaten devam eden günler daha da güzel gelişmeler oldu. Dönem dönem bilinçaltım dirense sorgulasa da sonuçlar çok güzel.
Kendimi çok seviyorum,inançlıyım,kesinlikle eski kızgın bunalım kız değilim, daha az endişeliyim,maddi sorunlarımızın geriye kalanları kontrol altında,sınava bir kez daha hazırlanmaya isteğim var ki daha önce yoktu ve hepsinden en güzeli anne olacağım…
Tüm bunlara tesadüfse,kendini kandırmak, psikolojik yanılsama vs ne denilirse eğer, 32 senedir yapamadığım,olmayan bir şeyler olduysa ve sonuçta artık mutluysam asıl önemlisi budur…
Çok klişe ve komik olacak ama bize Güneş doğdu…
P.G.
Comments are closed.